Bisikleti ittikçe coşuyor, coştukça itiyordum. Sürmenin mümkünatı yoktu. Tüm yol böyle miydi? Aşağıdan baktığımda "İyi bak şu ilerisi rahat çıkılır" dediğim yere geldiğimde hiç de öyle olmuyordu. Hava kararana kadar gidebildiğim yerde çadırımı kurmak vardı aklımda. Kegeti Geçidi'ni de ertesi günün en güzel vaktine saklamıştım. Gece vakti neyle karşılaşacağımı bildiğim (bilmediğim) için başıma iş almak istemiyordum. Sürekli ama yavaş yükseliyordum. Yol ile ilişkimizi özetlemek gerekirse "seviyeli birliktelik" en uygun tanımdı.
Bitmeyen 4. günde yolculuğumuz devam ediyor. Havanın kendine gelmesiyle beraber gökteki stratuslar yerini kümülüslere bıraktı. Ot yiyen & süt veren ve çok muhterem bir hayvan olan inekler ise ilk kez kendileri kadar yavaş hareket eden ama kendilerine asla benzemeyen beni görünce doğal olarak hiç bir şey yapmadılar. Ama insan inek sürüsünün içinden geçerken hafiften tırsıyor. Sonuçta bu ablalar dişi olduğu için içlerinden birkaçı depresyona girmiş olabilir (Gelecek olası tepkilere esprili cevap verilecektir. -Yönetim). Neyse bisikleti zirveye çıkarmama az kaldı ama tam yol düzeldi dediğim anda devasa kaya parçaları yolu kapladığı için pek süremedim. Eğim zaten %10-15 arası. Geceyi geçirecek bir yer ararken iyice alıcı gözlerle bakmaya başladım etrafa. 3000'lerin üzerindeyim. Rüzgar ve soğuk ihtimali epey yüksek. Ağustos ortası zirvelerde kar var. Güzel bir kahve, hafif atıştırma, ardından uyku.
Nihayet gün bitti. Dopdolu bir günden acayip kareler çıktı. Fotoğraf çekmekten bıkmadım. Turda bisiklet sürerken atıyorum 10 saat aktifsem fotoğraf olayı bazen 1-2 saatimi alabiliyor. Feda olsun. Tekrar gelmenin, görmenin çok zor olduğu yerler buralar. Bir ara çadırı kuracak yer ararken uzaklardan korkutucu ve uzunca bir ses geldi. Bir aracın yankısı herhalde yankı dedim ilk başta ama videoda göreceğiniz gibi kar suları erirken toz, toprak ne varsa önüne katıp dağdan aşağı indiriyor. Yorgunluktan hava karardığı gibi uyudum diye hatırlıyorum. Yatarken de kendimi folyolayıp fırına hazır hale getirdim. Kış olsa hazırlıklı gelirdim ama gece ne pis soğuk oldu anlatamam. Haşır huşur ses çıkaran metal battaniyenin altında hareket etmediğiniz sürece sorun yok. Benim gibi yatakta yerinizde duramıyorsanız alttan bir şekilde soğuk giriyor maalesef. Sonuç olarak işe yaradı mı? Evet yaradı.
Yarın benim için heyecan en üst seviyede olacak çünkü menüde ana yemek "Kegeti Geçidi" var.
Zirveye çıkacağım gün havanın güzelliği gece donmuş kemiklerimi ısıtmaya yetti. Sabah 9 gibi her şeyi yavaştan alarak toparlandım ve yola koyuldum. İrtifanın etkisinden kaynaklı bir durum bu. Gece de burnum kanamış. Ama iyi uyudum diyebilirim. O yüzden keyfim gayet iyi. Dereden suları doldurdum. Bir matarayı da yanımda getirdiğim toz içecek ile karıştırdım. Çok sağlıklı olmadığı konusunda hemfikirim ama şekerli içecek ihtiyacını en hafif ve ekonomik olarak böyle kapatıyorum. Şartlar bunu gerektiriyor. Elmalı ve vişneli :) Su ise artık bu seviyelerde tertemiz. Belki filtresiz de içilir. 2500'lerde son ağaçları görmüştük hatırlayacağınız üzere. Artık çiçek böcekle de kısa süreli vedalaşıyoruz. Yükseldikçe hayat emareleri azalıyor.
Ve geçit görünür. Tanrı Dağları ile olan ilişkimin en üst noktası tam olarak burası. Artık bilinmezliğe değil gördüğüm yere tırmanma vakti. İnsan zor bir hedef koyup ona ulaşacağını anladığında duygu patlaması kaçınılmaz oluyor. Görevin tamamlanmasına çok az kaldı artık. Yukarda görüşürüz :)
I share my bikepacking tour in the 2019 summer. I had ridden around of Tien Shan mountains in Central Asia. If I compare the tour with my other tours, obviously I can say it was a peak for me mean nature. All stories about the tour on this page and the @guneye_giderken Instagram account. Enjoy!
